طالبان؛ ایران و پاکستان مطالعه سیاست خارجی ایران، پاکستان و عربستان در باره افغانستان از سقوط مزار تاکنون
نویسندگان
چکیده
در این گزارش تلاش بر آن است تا ابتدا سیاست خارجی کشورهای ایران، پاکستان و عربستان، مؤلفههای اساسی سیاستگذاری و دورنمایی از چشمانداز آینده دیپلماسی آنان در افغانستان مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. از سوی دیگر، از آنجا که روابط دیپلماتیک کشورهای فوق به عنوان یکی از فاکتورهای اصلی در سیاستگذاری آنان در قبال رخدادهای منطقه، بویژه تحولات سیاسی و نظامی افغانستان، مطرح است طبیعتا روابط خارجی این کشورها، مناسبات سیاسی و معادلات منطقهای آنان نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت. قبل از همه ذکر این نکته لازم به نظر میرسد که روابط خارجی این کشورها در کنار سایر عوامل، بخصوص در عرصه دیپلماتیک، تابعی از جهتگیری آنان در قضیه افغانستان است. از دیدگاه پژوهشگران سیاسی و عالمان روابط بینالملل، دولتها به عنوان بازیگران صحنه سیاسی تلقی میشوند که با توجه به مسائل اصلی سیاست خارجی خویش، اعم از عناصر ایدئولوژیکی، اقتصادی و سیاسی تلاش دارند تا با به حداقل رساندن ناکامیشان به حداکثر کامیابی دست یابند؛ امری که رویارویی و رقابت و گاه تعارض و تنش را اجتنابناپذیر میسازد. بر این اساس، تعارض بین دولتها که برخاسته از تعارض در منافع ملی بازیگران است، روابط دیپلماتیک کشورها را شدیدا تحت تأثیر قرار میدهد. قضیه افغانستان، به عنوان صحنه بازی دیپلماتیک کشورهای ایران، پاکستان و عربستان، یکی از محورهای جدی و تأثیر گذار در سیاست خارجی این کشورها بوده و ممکن است در صورت عدم مدیریت مناسب، موجبات تنش منطقهای را فراهم آورد و اخلال در روابط دیپلماتیک این کشورها را به همراه داشته باشد. از این رو، مطالعه جدی و عمیق این موضوع در شرایط کنونی از اهمیت و حساسیت خاصی برخوردار میباشد که لازم است سیاستگذاران و تصمیم گیرندگان کشورهای فوق، با توجه به مقتضیات منطقهای و ضرورتهای جهانی که نیازمند همگرایی و همسویی است، با برخورد مناسب و منطقی در جلوگیری از بروز تعارض و تنشهای سیاسی در روابط میان خود، اهتمام ورزند. پس از این کلیات، در این نوشتار تلاش بر آن است تا ضمن جمعبندی و توصیف سیاست خارجی این کشورها در قبال تحولات افغانستان، روابط دیپلماتیک کشورهای مذکور مورد مطالعه و وارسی قرار گیرد. در پرتو چنین مطالعه توصیفی ـ تطبیقی چشمانداز آینده این روابط و سیاست این کشورها در افغانستان، تا اندازهای روشن خواهد شد.
منابع مشابه
تأثیر جمعیت علمای اسلام در پاکستان بر طالبان در افغانستان
ظهور طالبان در سال 1994 یکی از پدیدههای مهم در تاریخ سیاسی معاصر افغانستان، آسیای جنوب غربی، خاورمیانه و جهان اسلام است. طالبان که نخست منادی وحدت و پاکسازی کشور از حاکمان محلی خودکامه، برچیدن گروههای خودسر و ایجاد نظم و ثبات در افغانستان بود پس از کسب پیروزیهای اولیه، هدف خود را ایجاد نظامی مبتنی بر شریعت و سنت اعلام کرد. این گروه در مدت کوتاهی توانست بیشتر مناطق افغانستان را تصرف و در کابل...
متن کاملتحرکهای طالبان و تأثیر آن در روابط پاکستان، افغانستان و آمریکا
از جنگ سال 2001 و سرنگونی رژیم طالبان در افغانستان، بقایای طالبان در پاکستان و افغانستان به فعالیت ادامه دادند. در واقع با پیدایش دوباره طالبان در نواحی مختلف افغانستان، محیط کشورهای پاکستان و افغانستان به صحنه رویارویی طالبان با این دولتها تبدیل شده است. در این میان دولت کابل که همچنان با طالبان در ستیز است ، با چالش اساسی از طرف آنها مواجه است. شدت ناامنی از طرف طالبان در افغانستان به گونها...
متن کاملتأثیر جمعیت علمای اسلام در پاکستان بر طالبان در افغانستان
ظهور طالبان در سال 1994 یکی از پدیدههای مهم در تاریخ سیاسی معاصر افغانستان، آسیای جنوب غربی، خاورمیانه و جهان اسلام است. طالبان که نخست منادی وحدت و پاکسازی کشور از حاکمان محلی خودکامه، برچیدن گروههای خودسر و ایجاد نظم و ثبات در افغانستان بود پس از کسب پیروزیهای اولیه، هدف خود را ایجاد نظامی مبتنی بر شریعت و سنت اعلام کرد. این گروه در مدت کوتاهی توانست بیشتر مناطق افغانستان را تصرف و در کابل...
متن کاملروابط ایران و پاکستان؛ ضرورت ژئوپلیتیکی و امنیتی کردن ساختاری در سیاست خارجی منطقه ای
روابط ایران و پاکستان؛ ضرورت ژئوپلیتیکی و امنیتی کردن ساختاری در سیاست خارجی منطقهای یاسرکهرازه[1]- سعید وثوقی[2]- مهنازگودرزی[3] چکیده: عوامل و بسترهای بوجود آورنده روابط ایران و پاکستان و چالش آمیز بودن یا نبودن این رابطه مبنای جهت گیری منطقهای مختلف هر یک از این دو کشور بر له یا علیه یکدیگر بوده است. از جمله، روابط ایران و اعراب خلیج فارس، مسئله گروههای تروریستی ساکن در پاکستان، مسئله سور...
متن کاملمقایسه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در قبال عراق پس از سقوط صدام
کشور جمهوری عراق پس از سقوط صدام دیکتاتور حزب بعث، به عنوان یک قدرت نو ظهور سیاسی جدید در منطقه خاورمیانه با رویکرد حکومت شیعی شده و به علت موقعیت جغرافیای سیاسی و ژئوپولیتیک جدید و ژئواکونومیک منطقهای و بینالمللی (منابع نفت) برای هر دو کشور ایران و عربستان و قدرتهای فرا منطقهای در جهت حفظ منافع ملی و منطقهای به میدان رقابت سیاسی و نفوذ و تأثیرگذاری و جلب اتحاد استراتژیک با کشور عراق تبدی...
متن کاملبررسی سیاست خارجی عربستان سعودی در قبال ایران، بعد از سقوط صدام تاکنون(2012-2003)
از سال 1979 تا سال 2003، لبنان و فلسطین دو حوزه اصلی رقابت سیاست خارجی دو کشور عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران بوده است. اما با سقوط صدام در سال 2003 و به قدرت رسیدن نیروهای نزدیک به جمهوری اسلامی ایران، عراق تبدیل به یکی از اصلی ترین میدان های (و شاید اصلی ترین میدان) رقابت طرفین شد که در آن هرکدام سعی در افزایش نفوذ خود و کاهش و یا مهار حوزه نفوذ رقیب داشته اند. در حال حاضر عربستان سعودی ...
15 صفحه اولمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
فصلنامه علمی پژوهشی علوم سیاسیناشر: دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
ISSN
دوره 1
شماره سال اول - شماره دوم - پاییز 77 1998
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023